GINA, KAPSTER AAN HUIS

Gina is kapster aan huis. Daarnaast werkt zij ook als kapster in een woonzorgcentrum.

"Als kapster is het afgelopen jaar wel stilletjes geweest. Bij de eerste lockdown waren we weken gesloten en ook nu ligt onze bedrijvigheid nog steeds stil. Voor de kappers met een salon is het aftellen naar opening, voor mij als kapster aan huis is het nog steeds afwachten, wij mogen nog niet aan de slag. Het blijft hier toch altijd een beetje wegen met 2 maten en gewichten. Kappers met een salon mogen open, want het is goed voor mensen hun moreel dat ze weer naar de kapper kunnen, want de haren mooi geknipt, daar worden we blij van. Het doet pijn dat 'mijn' groep van mensen vergeten wordt in dit verhaal. Mijn cliënteel bestaat vooral uit oudere mensen, dikwijls al wat minder mobiel, waardoor zij kiezen voor een kapster aan huis. Voor hen ben ik veel meer dan de kapster, zij kijken vooral ook uit naar het bezoek, het menselijk contact. In niet corona tijden is dit al een groep die best wel last heeft van eenzaamheid, maar corona heeft het voor deze mensen nog moeilijker gemaakt. We beschermen hun tegen het virus door contacten zoveel mogelijk te beperken, maar zij betalen er wel een zware prijs in eenzaamheid voor. Omwille van hen vind ik het best wel lastig dat ik volgende week niet aan de slag kan.

Omdat ik in een woonzorgcentrum werk, heb ik mijn eerste vaccinatie al gekregen, binnenkort volgt de tweede. Hopelijk krijg ik snel groen licht om terug aan de slag te gaan."

KATRIJN,  VERPLEEGKUNDIGE AAN HUIS

Katrijn is zelfstandig verpleegkundige. Ze werkt voornamelijk in het Antwerpse: Hoboken, Borgerhout,...maar corona bracht ook een heel nieuwe werkplek met zich mee.

"Vijf maart 2020 was voor ons de start, toen wisten we dat er wat over ons heen zou komen. De vraag naar handschoenen, mondmaskers en ander beschermmateriaal begon. Dit materiaal kost nu 3 à 4 keer zoveel als voor de crisis. Na elke patiënt een nieuw paar handschoenen, dus bijna een doos per dag, mijn onkosten zijn flink de hoogte ingegaan. Toch niet gepast dat er op deze manier van de crisis geprofiteerd wordt.

Ik zie mijn eerste patiënt om 6u in de ochtend, de laatste rond 20.30u, best pittige dagen dus. Er moeten nu vooral veel testen worden afgenomen. Ik kom bij families die met veel onder 1 dak wonen, als daar iemand positief is, moet de ganse familie in quarantaine en getest worden. Het is niet altijd makkelijk, ik stoot dikwijls op onbegrip, wordt uitgescholden. Er is nog steeds de groep 'ontkenners' die niet geloven hoe 'echt' dit virus is. Ik heb nu ook een heel nieuwe werkplaats, schepen in de Antwerpse haven. Hetzelfde verhaal daar, een schip dat aanmeert met een besmetting aan boord, betekent dat de ganse crew in quarantaine moet en getest moet worden. Mijn werkomgeving is dus alles behalve steriel. Ik kom dikwijls thuis om direct alles te wassen en ontsmetten. De toestanden die ik gezien heb, hebben mij afgelopen jaar al geregeld slapeloze nachten bezorgd.

Soms raken dingen me echt. Zoals die ene keer dat een oudere dame op sterven lag en tegen me zei dat ik haar al maanden kwam  verzorgen, maar dat ze nog steeds niet wist hoe ik eruit zag. Die dame had me immers nog nooit zonder mondmasker gezien. Ik heb haar dan heel even mijn gezicht laten zien, het deed haar zichtbaar deugd. Een paar uur later is ze overleden. 

Ik durf geen hoop te hebben op beterschap, maar ik blijf doorgaan voor mijn patiënten. Gelukkig heb ik een gezin waar ik kan op rekenen, hun steun is goud waard."

JANA WERKT IN DE ZORGSECTOR

Jana werkt in een instelling voor mensen met een mentale beperking.

"Ik ben klassieke zangeres en heb lang de veiligheid van koren opgezocht (Vlaams Radio Koor, Scala en Kolacnybrothers, Zomeropera,...). In september 2019 durfde ik eindelijk de sprong  te wagen om solistisch aan de slag te gaan. Ik vond een pianist om dit avontuur aan te gaan en deed eind oktober 2019 een try-out. Deze resulteerde meteen in vragen naar meer. We werden uitgenodigd om een programma op te stellen voor verschillende serviceclubs, aperitiefconcerten, avondvullende programma's en we werden zelfs uitgenodigd voor een gastoptreden bij een groot orkest. Het leek op een
schitterende start!! Het weekend voor de lockdown brachten we nog een laat valentijns- concert en toen was het plots over... . Het leven zoals we het kenden, werd op pauze gezet voor iedereen.
Tijdens de eerste lockdown was er s'avonds telkens het applaus voor de zorg. Daar droeg ik mijn steentje bij met één lied of aria, maar verder bleef het erg stil in cultuurland.
Maar we blijven niet bij de pakken zitten! We gebruiken de tijd die we verplicht vrijaf zijn nu om te oefenen, nieuwe stukken in te studeren en plannen uit te werken voor 'de dag dat het weer mag'. Eind maart geef ik een livestream concert, helemaal niet te vergelijken met zingen voor een live publiek, maar ik ben blij en dankbaar voor de kleine dingen die terug op ons pad komen.

We moeten met z'n allen nog even volhouden. Mijn lijflied is 'Take a parachute and jump', wel ik ben gesprongen, ik weet alleen niet wanneer ik zal landen, maar wel dat ik uiteindelijk zal landen. 

ALINE, DIËTISTE

Aline startte haar zaak aan het begin van de corona crisis.

"Ik studeerde af in februari 2020 als diëtiste, klaar om het werkveld in te gaan. Ik kon aan de slag bij Infraligne voor...2 weken en toen was het al afgelopen, de eerste lockdown kondigde zich aan en onze sector ging dicht. Tijdens de zomermaanden konden we terug aan de slag, maar in oktober volgde de tweede lockdown en die is nog steeds niet afgelopen. Maar ik werk ondertussen verder aan mijn eigen verhaal.

Ik heb afgelopen jaar een hond geadopteerd uit Spanje. Een hond met een rugzak, maar een superlief dier en heel aanhankelijk. Door het rustigere vaarwater heb ik tijd gehad om veel energie te steken in haar opvoeding.

Daarnaast timmer ik ook aan mijn eigen zaak. Het is een multidisciplinaire praktijk waar ik met een aantal collega's werk. We zijn net verhuisd naar ons nieuwe pand, ongelooflijk spannende tijden.  Ik focus nu voornamelijk op kinderen met obesitas, maar ik wil ook nog verder gaan specialiseren in eetstoornissen. Eetstoornissen steken in deze corona periode jammer genoeg steeds vaker de kop op.

Corona heeft dan misschien voor wat hobbels in de weg gezorgd, maar het heeft zeker mijn enthousiasme niet getemperd."

HENK, VASTGOED CONSULENT

"Tot vorig jaar was ik aan de slag als technisch directeur in de woonzorgsector. In volle corona crisis werd mijn functie daar geschrapt en ik was mijn job kwijt. Het voelde uiteindelijk als een opluchting, want door de omstandigheden kwam mijn droom die ik al jaren had in een stroomversnelling. Ik richtte mijn vennootschap op en bied nu mijn diensten aan als vastgoed-consulent, voornamelijk op het vlak van projectdirectie voor grote en complexe bouwprojecten. Het wereldje was mij niet vreemd, want ik heb 30 jaar ervaring in deze sector en bouwde in die tijd reeds een netwerk op. Het idee om als freelancer aan de slag te gaan heeft jaren gesudderd, alleen ontbrak dat laatste duwtje. En de corona periode, het verliezen van mijn job, was voor mij de klik om eindelijk de stap te zetten. Corona heeft afgelopen jaar voor veel veranderingen gezorgd, maar niet alle veranderingen zijn negatief. Voor mij is het net een heel positief verhaal geworden."